Stuart is een naam die niet zoveel voorkomt. De vraag die van tijd tot tijd gesteld werd is of er een verbinding is met het Engels/Schotse koninghuis Stuart? Daar hadden we geen antwoord op en dus lag het voor de hand om eens te gaan onderzoeken hoe het nu met onze afstamming zit.
Als jullie ook zo’n vraag hebben, pas dan goed op, want als je eenmaal gegrepen wordt door het genealogie-virus, kom je er niet meer van af!
Het begon bij mij zo (ik heb het over ongeveer 1980):
Je wordt nieuwsgierig en je vraagt wat na aan je ouders, ooms en tantes. Je krijgt bidprentjes, trouwboekjes, verhalen te horen en oude foto’s te zien en je zet alles op een rijtje. Je maakt wel tien keer een overzicht van wat je hebt en je komt tot de ontdekking dat je nog een hoop vragen hebt waar ze geen antwoord op hebben. Toen werd het tijd om een archief te bezoeken. Nu zou je direct op internet gaan zoeken, maar dat kon toen nog niet.
Die eerste keer in het archief is een openbaring: in elk boek dat je openslaat kom je familie tegen (in die tijd kreeg je nog de originele boeken van de burgerlijke stand ter inzage). Bijna wordt het teveel, je krijgt zoveel informatie dat je niet weet hoe je alles netjes op orde houdt. Op een kladblaadje allemaal namen en gegevens over geboorte, huwelijk en overlijden en met lijntjes daartussen om de relaties helder te maken. Thuis nog maar eens netjes tekenen. Dat zal nog vaak herhaald worden.
De tweede en volgende keren gaat het bijna net zo, zij het dat de hoeveelheid gegevens die je verzameld heb steeds groter wordt, het overzicht steeds belangrijker en de open eindjes eerder meer dan minder. Als je het nu leuk gaat vinden om verder te zoeken, dan heeft dat virus je te pakken.En niet alleen je voorouders, maar ook wat deden ze, waar woonden ze en waar kwamen ze vandaan. Kortom, wat zijn je roots?
Waar dat bij mij toe geleid heeft, vind je terug op deze website.